YAR

YAR

Hak gönüllere geldim
Ağlamaya değil gülmeye geldim
Ben ben de kendimi bulmaya geldim
Ben ben de yok olmaya geldim
Sevgide sararıp solmaya geldim
Bana ne gerek
Arayışlar
Ağlayışlar
Ben kendimi
Senin sözlerinde
Senin Var oluşunda
Aşkla kucaklamaya geldim
Doldur Aşk Şarabını ey Yar
Dursun bu asırlar
Silinsin bu mekanlar
Yok olsun
Ayrılığın Tacı başımızdan
Bir Hakikat olsun
Her yeri ince bir tülle kaplayan
Ne sen kal, ne de ben
Tek olanın Varlığında


Nilgün Nart

AŞK

AŞK

Her güzelliği
An be An
Doğmakta ve ölmekteyim
Ne geçmişim ne geleceğim
Bir bilinmez yerdeyim
Bu yerden ne gelinir
Ne de gidilir.
Bilinir ki
Yer aynı yer
Ben aynı ben.
Düşler gelir geçer
Birbiri ardına
Ne zaman var
Ne mekan.
Her bir şeyin ismi olmuş Aşk
Aşka düşer, Aşka ölürüm
Yalnızca aşkı bilirim
Gönlümün ezgisi incedir
Bir olmuş seslerde bir Aşk nağmesidir
Bu sanki
Aşkın, Aşka düşmesidir
Aşkın, Aşk içinde erimesidir.

Nilgün Nart

YALAN......Ebedi Sevgiliye

YALAN……….Ebedi Sevgiliye


Şu mavi gök kubbenin altında
Sevgiden başkası yalanmış
Dünya uzun bir yol
Gam keder
Gönüle dolan onca tasa
İnsana engel olan her bir yasa
İnan bana hepsi kocaman bir yalan

Her şey benden gelip gittiğinde
Ve tüm zamanları tükettiğimde
Geriye tek ben de kalan
Yüreğimdeki sevgiymiş

İnan bana
Senin hasretinmiş
Bir tek seni sevmekmiş
Güzel olan

Geriye kalanın hepsi
Kocaman bir yalanmış.


Nilgün Nart

TEKBAŞINA

TEKBAŞINA

Dönüşü olmayan yollara koyulduğunda…
Varışı olmayan gidişlere sevdalandığında…
Yanar bir ateş hiç durmadan gönlünde.
Bulursun kendini,
Kalabalıklar içinde yalnız kaldığında

Bilirsin ki
İki ayrı kıyının arasında
Sonsuza kadar asılmışsındır.
Ne kaybolmuş kalabalıklara dönebilirsin
Ne de koyu karanlığa dalabilirsin
İki yakada sen değilsindir.
Yol Tek’tir…gören gözlere…
Ses Bir’dir…bilen gönüllere…
Yanarsın O boşlukta
Sonsuz gelecek zamanlar boyunca.
Yakarsın O boşlukta
Acıları ve kederleri
Sana ait sandığın her şeyi
Geçmişi ve geleceği
Kendini bile yakarsın
Yeter ki Ayrılık Rüyası bitsin

Bu tıpkı
İki sözcüğün arasındaki sessizlik
Fark edişi yaratan Işığın hiçliği gibidir

Ne vardır ne yoktur
Ne o dur ne budur
Sen ne dersen O dur

Aslında hiç birisi değildir
İşte o An ‘da
Dalarsın yalnızlığın Tekbaşınalığına
Ve gerçek hissettiğin
Sen olan her şeye yol alırsın
Bırakırsın arkanda özgürce
Kaybolmuş kalabalıkları
Ne gözleri vardır görmek için
Ne yürekleri vardır Aşk için

Artık
Ne yol vardır ne de yolcu
Ne sen varsındır ne de ben
Hiçbir zaman ayrılmamış olduğun yere gelirsin
Hep ve Her seferde olduğu gibi.
Tekbaşına


Nilgün Nart

NEŞE

NEŞE

Düşlerde erir biter bir an gelir
Sonsuz mekansızın kıvrımlarında
Her şey yokluğa karışır
Hiçliğin olmayan var oluşunda

Merdivenler kaybolur
Doruklara çıktığında
İnmek için ne sebep kalır
Ne de bir Ben bulunur

Yitik bir kaybolmuşluktur
Işık içinde bir sarhoşluktur
Bilinmeyen an
*Ben* bilir biriktirmeyi
Biriktirdiklerine çarparak tanır Bilinmeyeni
*Ben* olmayınca ne işe yarar
Bilinmeyenin bilinmesi

Sonsuz bir değirmendir
Kendine dönen
Kendinde kendini öğüten.
Kendini bilir kendi resmettiğinde
Kendini bilir bireyselliğinde.
Bırak her şey kalsın olduğu yerde
Bireyselliğin düşü olsun Bilinmez
Her şey olan Hiçbir şeyin Neşesinde.


Nilgün Nart

HİÇLİK

HİÇLİK

Yanarım ben yanarım
Ah sormayın
Bir yangındır
Ne alev vardır ne duman
Ne ateş vardır ne kor
Ne kendimdeyim ne bendeyim
Ne yokluktayım ne varlıktayım
Hiçliğin tam ortasındayım
Ne güneşler batar içimde
Ne sabahlar doğar geceme
Hiçlik
Hem varlıktır hem yokluk
Ne yoksundur ne varsındır
Bilmezsin nesindir
Sınırsızlık bile yok olur
Sonsuzluk dahi kaybolur
Bir ben kalır Ben de
Ne bendir ne ben değildir
Ne bilirim ne bilmem
Hiçliktir
Hiç olan veya olmayan

Nilgün Nart

SADECE OLABİLDİM

SADECE OLABİLDİM

Karşılaştık seninle
Zamansız bir zamanda
Sevdalanmıştı bir kez yüreğin
Sonsuzluğumun varlıksız yokluğuna
Oysa ben
Ne bir isimdim ne de bir cisim
Ne bendim ne de sen
Düştü gönlün, yokluk olan ellerimin arasına
Bir çocuk gibi saf ve ürkek
Bir dağ gibi yıkılmaz
Bir fırtına kadar amansız
Oysa ben
Ne yoldum ne de yolcu

Aşkla dolmuştu bir kez gönlün
Alemde görünüşe çıkmışlığıma
Düştü gözlerin, hiçlik olan karanlığıma
Mecnun gibi kara sevdalı
Yağmur gibi ağlamaklı
Dipsiz kuyular kadar hasret dolu
Ne kollarım vardı seni saracak
Ne sözlerim vardı teselli edecek

Nasıl diledim bilemezsin
O An’da
Bir insan olabilmeyi
Sana bir kez olsun
İnsan sıcaklığında dokunabilmeyi
Yolda rastladığın bir yolcu olabilmeyi
Sana, bir dost gibi ayna misali yansıyabilmeyi

Oysa ben ne vardım ne yoktum

İnan bana
Sadece olabildim
Senin gönlünde ki
Sevda olabildim
Aşk olabildim

Nilgün Nart