TANRI’NIN ŞARKISI

TANRI’NIN ŞARKISI

Hadi dinle

Yaşamın sesi
Yaşamın nefeslerinde
Sen bilsen de bilmesen de
Bak
Dans ediyor bütün bir Evren seninle
Fırtınalar
Sende esmekte
Alemler
Sende başlamakta bitmekte
Kördüğümlerin hepsi
Sen çözesin diye sende düğümlenmekte.
Tıpkı bir ağacın dalında ki
Yaprak gibi titreşmektesin
Ve
Atomun yörüngesi gibi
Bir bedende dönmektesin
Döndükçe ve titreştikçe
Doğmaktasın
Bir Bilinmeyene.

Belki bitmeyen
Terennüm edildikçe
Kendi mükemmelliğine evrilen bir şarkısın.
Belki de Sonsuz Bir Notasın.
Sonsuzluk duyacak seni –kendinden-
Öyleyse
Ses vermelisin Var’lığına
Ve
Ruhunda Duruşunla
Sonsuzluğa
Bir senfoninin içinden.

Sırası ilk defa
Ve son defa
Kendisine gelmiş gibi titremelisin
Ki
Evrende ki tüm Can’lar duysun
-senin çılgın şarkını-
Ve muhteşem dansını
Yaşamda eylediklerinle
Ve NEŞE’den ürettiğin
-Kendinle-

Çal öyleyse sende notanı
Duyacaksındır elbette bir gün
Diğer notaların güzelliğini
Ki sen duydukça diğerlerini
Onlarda
Duyacak olanlardır senin Ses’ini
İşte
-Evet- dediğinde yaşama
El verdiğinde Canlı Ol’Ana
Ve
Üfleyebildiğinde
Ruhun Nefesini
Yaşamına
Ve
Yaşamdan, ruhunca keyif alabildiğinde
Sonsuza doğacaksın sende
Evrenin Senfonisinde.

Hadi dinle artık sen, seni
Kendince
Biliyorsun ki
Sen de
Evrenin kalbindesin
Ve
Sonsuz Bir NOTA’sın
Tanrı’nın Şarkısı’nda.

Nilgün Nart
12.12.2009 İstanbul